Bu yazıyı cumartesi akşamı NTV de izlediğim bir belgesel üzerine yazıyorum, aslında korku filmimi demeliydim bilemiyorum. Aslında 2008 yılı yapımı bir belgesel hatta İF İstanbul 2010 dada gösterilmiş. Yine 2010 da oskar en iyi belgesel adayıymış. FOOD, INC Amerika gıda sektörü üzerine yapılmış çarpıcı bir belgesel. Bunu izledikten sonra her yediğiniz ve bebişinize yedirdiğiniz her lokmadan korkmaya başlıyorsunuz. Şimdi ne yiyecez biiz diye umutsuzluğa kapılıyorsunuz. Fotosentezle beslensem en iyisi demeye başlıyorsunuz. Ama kendimizi sorgulamak ve ne yediğimizi bilmemiz adına izlemenizi tavsiye ederim, en azından bebeklerimize ne yedirdiğimize dikkat edelim. Tabi yedirecek doğal birşeyler bulabilirsek.
Aslında söylenecek çok şey var ama film zaten yeterince iç karartıyor, bide ben sölemiyim. Filmden aldığım bazı notları yorumsuz bir şekilde aktarıyorum.
– Amerikada 1962 yılından beri mısır üretimi genetiğiyle oynanarak metrekarede 10 katına çıkarılmış. Bu kadar mısır üretilince hayvanlarada yem olarak vermeye başlamışlar. Ama hayvan metabolizması mısır yemeye uygun olmadığı için mısır yediklerinde bağırsaklarında e.coli bakterisi ürüyormuş. Bakteri taşıyan etleri yiyen insanlardada ölümcül hastalıklar sözkonusu. Filmdede bakterili hamburger yiyen bir bebeğin ölümü sonucunda o markaya dava açan annenin hikayesi var.
– Markette rafta görünen ürünlerin % 97 sinde mısır ve türevleri ürünleri yer alıyormuş hatta bebek bezinde bile. Mısır şurubunun girmediği yer yok.
– tavuklar 48 günde hiç hareket etmeden ve güneş ışığı görmeden ve göğüsleri daha büyük olacak şekilde üretiliyormuş.Tavukların göğüsleri büyüdükçe ve domatesler dayanıklılık adına genetik olarak değiştirildikçe, her yıl 73.000 Amerikalı E. coli bakterisinin kurbanı oluyor.
– Amerikalı bir çiftçinin kendi mısırını üretmesi söz konusu değilmiş , yalnızca genetiği değiştirilmiş ve patenti alınmış mısırını satın alıp yetiştirebilir.
– Amerika’da tüketilen etin hepsi yalnızca dört büyük şirketten geliyor.
– Amerikada 4 kişilik bir aile 11 dolara hamburger menüleriyle tıka basa doyabiliyorlar. Ama markete gittiklerinde aynı paraya 4-5 elma ve az bide sebze alabiliyor. Çalışma şartları yoğun olduğu için yemek yapacak vakitleri yok ve daha ucuz olduğu için fast food ve hazır gıda tercih ediyorlar.
– Amerikada gıdayı eleştirmek hapis cezasına kadar gideniliyormuş. Eleştirdiğiniz marka size ciddi davalar açabiliyormuş.
Filmin siteleri:
http://www.takepart.com/foodinc
Belgeseli ben de izledim ve şok oldum. Böyle bir şey nasıl olur George Orwell’ın dünyasında yaşıyoruz da haberimiz yok. Tüylerim diken diken oldu. Yapılacak bir şey var mı sanırım artık yok herşey için çok geç gibi görünüyor. Of demek istiyorum.
Gerçekten öyle eşimde bende filmden sora öylece kalakaldık, İnsanın aklına sadece bir köye yerleşip kendi yiyeceğini üretmek geliyor. Ama bumu yani çözüm…
mükemmel yazý,
Sitenizi bing üzerinden buldum. Aynen devam..