Evet  bebişlerimizin gönül rahatlığıyla dadına bakabileceği bir tarif daha vericem. Hem çalışırım, hem tiyatro oyununda oynarım, hem bebişime yeterim. Böle gaz biriyimdir işte. Şimdi size evde nası oyun hamırı yapacağımızı anlatıcam.

Malzemeler

– 3 bardak bildiğin un

– 1 bardak su

– yarım bardak tuz

– 1 kaşık sirke

-gıd’aa boyası (aktarlarda bulunabiliyi, bis üç renk aldık, ucus bişi)

Malzemelerin hepsini karıştırıyoruz. Suyu yavaş yavaş eklemekte fayda var. Cıvık olmasın. En son gıdda boyalarını ekleyip renklendirme yapıyoruz. Ama gıda boyasını çok az eklemek gerekiomuştu. Zira o küçücük paket koca havuzu boyarmıştı.

Tamam bu tarifi verdik iyi hoş, gayet evde yapılcak doğal bi tarif. Ammmmaaaa… şimdi birincisi gıda boyası karıştırırken vede oynarken elleri fena boyuyo. Suyla çıkıyo ama yine boyuyo. İkincisi hamur hemen cıvıyo. Hele oynamadınız, dolaba koydunuz, 2-3 gün sora dolapta iyce vıcıyo. Üçüncüsü bu en kötü madde bisim kuzu aşırı titiz bi tip. Yani bizim evden nası böle bi tip çıktı şaşılacak bir durum. Evde bütün gün yerlerde toz arıyo, “NU NU” diyerek bize getriyo.  NU NU= tanımlanamayan  her türlü  çer çöp parçacıklar, bir nevi USO (Unidentified Small Objects). Hele ellerinin boyanmasına kirlemesine tahammülü yok. Kıza daha 8-9 aylıkken parmak boyası aldım. Dolabında süs diye duruyo. 1 kere el izi çıkarayım dedim. Ortalığı ayağa kaldırdı. Dolayısıyla belki bu sefer oynar niyetiyle yapem dedim. (yok bu dolayısıyla olmadı buraya). Sen bütün gece uğraş, kociş kurabiye isterken, sen git oyun hamırı yoğur, Kız hiç oynamasın, üstüne köşe bucak kaçsın. Nezaket olsun diye bi kere parmağını değirdi işte okadar. Bizde oturduk kocişle oynadık.