Koskoca 6 ayı devirdik. Ha doğdu ha doğacak derken 6 ay geçti bile. Üzerimde garip bir karmaşık duygu sinsilesi var. Sevinsemmi, zamanı yakalayamadığıma, kızımın çabucak büyüyeceğine hüzünlensemmi karar veremiyorum. Miracımla beraber bizim için zaman somutlaştı aslında. Onun büyümesi bizim için en büyük zaman kanıtı. Bu annelik beni iyice ağlak bir duruma getirdi, her şeye duygulanır duruma geldim. Kızım çok çabuk büyüyecek bunu kabullenmem gerek. Neyse daha dramatik hale getirmeyelim olayı. Kızımın yarım yaşını ananeler babanelerle ufak bir pasta kesmeyle kutladık. İnşalla 6000 aylarınında mumlarını hepberaber üfleriz. (6000 biraz saçma oldu galiba bakiyim 6000/12 ay=500 yaş evet saçma olmuş olsun).
6 ayımızın son haftasını ailecek mefta şekilde geçirdik. Bir hain mikrop bütün evimizi sararak hepimizi sırayla grip yaptı. Minik bebişimde bundan nasibini aldı ve ilk gribini oldu. Ateş öksürük uykusuz geceler son 1 haftamızın içine etti. Kızım ne güzel kendi kendine uyuyo, ek besinlere geçtik, her şeyden yiyecek derken hain grip kızımı tamamen resetledi, şuan bebişkom hiçbir şeyi ağzına almıyo. Minicik burnundaki mümükler ve öksürük yüzünden uyuyamıyo. İnşallah çabuk atlatırız demekten başka bişey yapamıyoruz.
üstteki resimdeki 7 farkı bulun. Bulamazsınız bence hiç bir fark yok. Çünkü bebişkomla babası ikiz gibiler ya hayret bir olay yanii
Bu arada 6 ayımıza damga vuran başka bir olayımızda 2 pirinç tanesi. Evvett bebişkomu artık dişsiz diye sevemiyorum. Altta 2 tane dişi çıktı. Diş buğdayını bile yedik. Dişlerin fotosunu çekeyim hemen koyucam.