bugün 25 ay 25 gün. Boy 91 cm, kilo 12. Hastalıktan yeni çıktık. eski halimize performansımıza geri döndük. her geçen gün bizi şaşırtmaya devam ediyor. Yukarıdaki resimleri yapan ve aşağıdaki cümleleri kuran bir bacaksızın annesiyim. Ne ilginç, anne kelimesi benim için sadece kendi annemle özdeşleşen bi kelimeydi şimdi ise biri benim için kullanıyo:)

– klozette oturan mira annesine:

anne sen beni tutmazsan ben düçeyiim, sorada sifonu çekeysin ben gideyim, beni sıkı tut.

– babasının telefonunu alamayan miranın ananeye şikayeti

ananee yayamaç babam bana kıcıyo. sen çöleymisin (söylermisin) bana aloyu veyçin.

– süt şişesi öpmek gibi saçma bir hareket yapan mira annesinin kızmasına karşılık

ben çadece buydaki ineği öpüyoyum anne bu kaday basit

– orayı burayı yalama sevdasına tutulan kuzuya annesinin mikroplar midene indi demesi sonucunda

anneee ben göbeğimi yıkayım mikroplayda ölüyy, gücelce sabunlayım.

– annesi mirayı öper miranın hoşuna gitmez, sonra mira annesini öper.

anne: sen bana öptürmüyosun neden kendin öptün beni

mira: çok tatlısında ondan

– bişey unuttuğunu hatırlayan anne: aaa sonerin kazağını unuttum

mira: ayy kıyamam anne ücülme, çonya (sonra) veyiyçiin.

– anne ve babasının yatağında yatmayı isteyen mira annesine der:

senin yatağında ascık uyucam açkım (aşkım), bu kaday baçit.

– birgün önce hacı yatmaz oyuncağıyla cebelleşen ve bir türlü yatıramayıp sinir olan mira ertesi gün babanesine gittiğinde

babanee hacı hala yatmıyo biliomuçunn.

 

 

aslında okadar çok varki böle cümlelerden unutmasam bidee…..