– Anaokuluna başlayalı 2.5 ay oldu bile ağlaya sızlaya alıştık hep beraber. Allahıma şükür hastalıklardanda bir nebze olsun kurtulduk. Bir üst sınıfa ve yeni örtmenimizede gayette alıştık maşala maşala. Havada ısındı ordan oraya geziyolar. Zorda olsa hala haftada 3 gün göndermeye kararlıyız. Artık okulda uyumayada alıştı. Eh okul meselemiz fena değil. Bide orada sakız flan vermeseler çok iyi olacak. Sürekli söylüyorum ama bi türlü şeker sakız olayını insanlara anlatamıyorum. Çocuk bu yiyecek tabi diyolar. Mira geliyo ” anne biliyomusun ben bugün sakız yedim”.( kuzumunda sakıza bakışı sakız yemek, çiğneme değil yani :)). Ya şimdiye kadar vermedik, vermezsen nereden bilecek, onun yerine meyve ver, kuru meyve ver. Anne babalarıda anlamak güç. Ama gıda savaşına devam pes etmek yok. Okulada gıdalarla ilgili bi bilgi notu hazırlamayı düşünüyorum. onun dışında memnunuz.

 

– Minik kuzumuzun huyu ile ilgili artık yargılardan kaçınır olduk. Keza hergün değişen deli gibi bi tip oldu. Bu sıralarda uyumama hastalığı geldi.uykudan ölsede saat 9.30da odaya girip sora beni çıkarıyo. Karanlıkta atlama zıplama, çekmece karıştırma, uyku setini yorganını sökme ve daha sayamadığım bir sürü haylazlık sonucunda 1 saatte flan uyuyakalıyo.

 

– Kuzucum bana anneler gününde yukarıdaki resmi yapmış. Bide aşağıdaki mektubu yazdırmış örtmenine.  Kendi elleriyle bana hazırladığı ilk hediyem oldu. Düşüncelerini ifade edebiliyo olmasıda ayrı bi güzel. Ama tarhana çorbası biraz manidar mı acaba diye düşünmedim değil. Tarhana çorbasını (nadide teyzenin tarhanaları sağolsun) çok sever gerçi de neyse artık deşmiyorum. Anadolunun böğründen kopma minik kuzum darana çorbası yanınada bi baş soğanla beslendiği için sürekli, o aklına gelmiş herhaall.

 

 

– 2 yaş menapozuna girmedi diye sevinirken okulla beraber menapozda yanında bonus geldi. Hafif hırçınlık, asabiyet, aşırı yaramazlık, ağlaklık durumu, azcık yorulur belki derken tam tersi 1 s bile oturamama durumu..

 

– Konuşma olayını aştı bizim hatalı cümlelerimizi düzeltiyo artık. Çözüm geliştirme becerisi ve neden sonuç ilişkiside çok arttı. Hatta evdeki tüm açık noktaları bulup nokta atışıyla oralarda yaramazlık yapabilitesinden gözlem gelişimininde arttığını anlayabiliriz.

 

işte bu fotodanda kuzumun son zamanlarda deli ayten gibi ortalıkta gezzdiğine şahit olabilirsiniz:

 

 

 

– örtmenle diyolog:

D: Miracım artık şu ojelerini çıkarsak.

M: Ama çıkaramayız, ben kızımya o yüzden parmağımda oje var, kızların parmaklarında mutlaka oje olur.

 

anneyle diyalog (mira araba kullanma oyunu oynar)

M: Çekilsene önümden be gerizekalı adam (babasından duymuş)

A: Aa miracım öyle tanımadığın kimselere gerizekalı denilmez sakın

M: Peki tanıdıklarıma diyebilirmiyim ozman?

A: Hönk…………….hıımm…… aaa…. hayır canım hiç kimseye denmez aslında

 

dedeyle diyalog

D: miracım artık içeri gidelim yeter

M: Ben sana ne diyorum dede, dinlemiyomusun beni, işim var bitirince gelicem diyorum. Ama sen bana hala gel içeri diyosun, halla hallaa