Bu üç aydır neler yapıyoruz, zaman ne çabuk geçiyo valla hiç yetişemiyorum. Yarım yamalak biraz oradan biraz buradan daldan dala atlaya atlaya yazayım dedim. Bu son üç ayda bir Roma bir Türkiye yi sığdırdık valla, nası yaptık bizde bilmiyoruz. Yolculuktan mala döndük. Her Türkiye dönüşünde sanki buraya ilk defa Continue reading
Yine bir yağmurlu Londra gününden sesleniyorum. Evet doğrudur bu meret memlekette güneşe biraz hasretiz. Bizim ülkemize gelipte sabah 8 akşam 8 havuz başında güneşin altında hiç kıpırdamadan yatan turistleri çok daha iyi anlar oldum. Geçen hafta Bursa’da 27 dereceyi görüp bu hafta 14 derecelerde olmak insanı derinden yaralıyor. En azından kuzu yağmuru seviyo da Continue reading
Öyle ağlasam,öyle ağlasam ki çocuklar
Size hiç gözyaşı kalmasa..
Öyle üşüsem,öyle üşüsem ki çocuklar
Size hiç soğuk kalmasa..
Öyle acılar çeksem ki çocuklar
Size hiç acı kalmasa..
Öyle ölsem,öyle ölsem ki çocuklar
Size hiç ölüm kalmasa..
Öyle gülseniz,öyle gülseniz ki çocuklar
Hiç gülmeyen kalmasa..
Öyle yaşasanız ki çocuklar
Hiç yaşamayan kalmasa..
Aziz Nesin
Londraya geleli 1 ayı geçti. 50 m2 2+1 kutu evimiz artık bize baya saray gibi geniş gelmeye başladı bile. Burada hayat fena değil özlemek dışında güzel bile denebilir:) Şaşırdığınız bir çok şey olsada biyerden sonra artık kanıksamaya başlıyosunuz, turistlikten çıkıp buradan biri oluveriyosunuz. Trafiğin sağdan akmasına, prizlerin saçma sapan bir tipte olmasına, hergün postacının kapı deliğinden 3-5 posta atmasına aldırmıyosunuz. Biraz burdan örnekler vereyim:
– Burada en çok yağmur çamuru tınlamıyoruz sanırım. Herkes yağmurda bile sporunu ihmal etmezken biz niye evde duralım. Kötü hava yoktur, kötü kıyafet vardır felesefesiyle tüm kıyafetlerimiz buraya uyarladık. Kuzucuk çamur banyosu yapsa bile yine ıslanmıyo artık:)
-İnsanlar heryerde sıra olabiliyorlar upuzun kuyruklar görebilirsiniz heryerde. İtiş kakış ve birbirinin üzerine çıkma, kaynak olayı yok (bize çok garip geliyo dimi:)
– İş saatlerinde metrolar deli kalabalık oluyor. Ama yinede elinde çocuk olan veya hamile olanlara mutlaka yer veriyorlar. Hamile olanlar “baby on board” rozeti takıyorlar.
-Burada çok kapı kilitlenmiyor sanırım yada bizim muhitte. Üst komşumuz Patrick bizi hiç tanımadığı halde tavandan gelen akıntıyı tesisatçılara göstermek için anahtarı 2 gün bize verdi ve istersen kilitle dedi.
– Burada herkesi çocuğu var. En az 2 çocuğu.
Continue reading
“Kayıp Madalyanın Peşinde” geçen ay sevgili Elma Yayınevimizden çıktı. Holeeyy. Kitap 7+ yaş grupları için uygun. Kayıp Madalyanın Peşinde, okullarda seçmeli ders olarak yaygınlaşmaya başlayan oryantiring sporunu çocuklarla tanıştırmayı hedefleyen çok özel bir çalışma. Sayın Ferrin İlbay Yalnız yazdı bana da resimlemek kısmet oldu. Continue reading
Herkeslere, tüm dileklerinin gerçekleşeceği musmutlu, bol kahkahalı ve bol sağlık dolu bir yıl dilerim.
Evet bunun için işte, yarın… Bazı şeyleri hayatımdan çıkaramıyorum. Tiyatroda bunlardan biri. Bu yaşta hala evet, evli ve çocuklu olarak, yine de bırakamıyorum. Kuzucuğumu bırakıp çalışmalara gidiyorum. Pek normal bir anne değilim ben. Pek alışılagelmiş birşey değil bizimki, pek örneği de olduğunu sanmıyorum. 9-6 Mühendislik yapan biri için, anne olup ta zaten Continue reading
Kürtaj, sezeryan, egitim yasası, Uludere, THY işçileri 2. Gunünde, biber gazi, çayan birben öldü, başbakanlık sarayı, 5.5 cok erken, 3. Köprü ihalesi oldu, hukuk, terör, özgürlük, zorbalık, lisede evlilik normal, korku politikası, rant kavgaları, ağlayan anneler, şehitler, sorulmayan hesaplar, yaptım oldular, Tecavuze ugrayan dogursun gerekirse devlet bakar, şiddet, istismar,sömürü, 3 cocuk, açlık sınırı, cocuk gelinler, din bekçileri, Yapay gündem, hes, tiyatro kapatılsın, orman vasfını yitirmiş araziler, cocuk işçiler, nükleer santral, çalınan hayatlar…
ve güneş doğarken hiç umut yokmu
umut umut umut… umut insanda
Hala bu yaşta çoluklu çocuklu, daha ne zamana kadar tiyatro yapacaksınız. Ne zaman biticek sizin bu çalışmalar. Bitmiycek. Evlendim bitmedi. Çocuk doğurdum yine bitmedi. Biz mühendis olup çalışan tiyatrosu yapma gayretiyle hala debelenip duranlarız. Sahne tozunu bi kere yutup bağımlısı olanlarız. Hayatta hep tüketenlerin değil üretenlerinde
Dünden beri bişeyler yazmak geliyo içimden ama yazamıyorum. O kadar çok şey var söylenecek ama yazmak zor. Sadece bu ülkede birilerinin ekmeğine yağ sürmek için “vatan sağolsun” adı altında veya başka kılıflarda gencecik hayatların, hayallerin bu kadar kolay sönmesini anlayamıyorum. 17 yaşında çocukluk arkadaşı 2 gencin birinin dağda diğerinin karakolda, ellerine boyu kadar silah tutuşturulmasını ve birbirlerine kırdırılmasını anlamıyorum. 2 gün güya yas tutan sonra bu haberlerden rahatsız olup” yeter ya” diyip zap yapan bizi anlayamıyorum. Continue reading